λουσμένη στην ομίχλη όπως το σαββατόβραδο

λουσμένη στα δεκοχτώ σου χρόνια θα σε περιμένω
λουσμένη στην ομίχλη όπως το σαββατόβραδο
ένα όνειρο του φανοστάτη πάνω απ' τη θάλασσα
εκεί που ο δρόμος μόλις άρχισε
εκεί που κάνει η δίψα το αδύνατο να ανθίσει
εκεί που η προσμονή θαμπά φωτίζει
χιλιάδες μυστικά και θαύματα

2 σχόλια:

  1. Μαρία Δριμή29 Μαρτίου 2009 στις 6:55 μ.μ.

    Ένα πράγμα που μου έλειψε στις Βρυξέλλες ήταν το να στέκομαι πάνω από τα λόγια σου σε τούτο εδώ το ιστολόγιο και να ανοίγονται εμπρός μου "χιλιάδες μυστικά και θαύματα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Poet29 Μαρτίου 2009 στις 10:00 μ.μ.

    Στις Βρυξέλλες είδα κι εγώ πολλά ωραία, Μαρία, αλλά από «μυστικά και θαύματα» ούτε ίχνος. Αυτά αναδύονται στο φως από το πάθος της ανατολής.

    Καλωσόρισες στην πατρίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή